Love vs Troubleshooting
De Verliefdheid
Een Relatie aangaan?
Een relatie aangaan is heel goed nadenken
Een relatie aangaan met iemand doe je niet zomaar. Je moet weten wat je te wachten staat, want immers, je 'verkoopt' met een relatie je hart aan die persoon, en dat kan ernstige schade toebrengen aan je verdere sociale leven. Liefde maakt je echt blind, het doet je alles vergeten, heel dikwijls ook je allerbeste vrienden die altijd voor je klaarstonden in tijden dat je het moeilijk had. Verliefdheid doet je dromen, het geeft je leven weer een doel en maakt alles een stuk draaglijker...! Maar een relatie is veel meer dan dit! Een relatie aangaan met iemand is accepteren dat de kans er in zit dat je die persoon ooit zal verliezen! Dit is 1 van de voornaamste redenen waarom beste vrienden meestal geen relatie aangaan met elkaar ...!
Een relatie aangaan is een enorm risico nemen maar anderzijds is het een spannende uitdaging! Je kan nooit voorspellen hoe een relatie zal uitdraaien, ook al verschillen 2 personen enorm van elkaar. Liefde is een eeuwigdurende verrassing, zowel positieve als negatieve! Maar meestal denken we enkel aan het positieve, we willen de andere persoon alles geven, ook al is die persoon slecht voor u of slecht voor anderen, je hebt de drang om te trachten die andere persoon te veranderen met de liefde die je hem/haar zal geven. Onthou dit: een relatie heb je slechts wanneer 2 verliefde personen echt van elkaar houden (of weten dat er op een dag een echte houden van zal komen), wanneer men elkaar neemt zoals men is en men bereid is mogelijke problemen onder ogen te zien! Maar let op, een relatie gaat niet altijd gepaard met geluk! Onthou dat goed, want een relatie kan gepaard gaan met diepe droevigheid, eenzaamheid, associaal gedrag en grote onwetendheid! De bron van een goede relatie is voldoende liefde en vertrouwen! Dit is de sleutel op het onkraakbare slot tot succes! Relaties heb je in diverse soorten, er zijn relaties waarbij men haast niet van elkaars zijde afwijkt of men elkaar haast nooit ziet maar zelfs deze kunnen gepaard gaan met hemels geluk! Je moet je partner steeds duidelijk maken hoe je je voelt en ook (eerlijk) vertellen waarom je je zo voelt. Wanneer er echt sprake is van een diepgaande serieuze relatie dan is het beter niet steeds smoesjes en uitvluchten te zoeken voor je partner. Je partner voelt het aan wanneer je eerlijk bent en wanneer je werkelijk eerlijk bent, schep je nog meer vertrouwen bij je partner. Creëer geen schijnwereld voor je partner, het is de wereld die tot je ondergang leidt. Wanneer je steeds je gevoelens en gedachten geheim houdt, creëer je onbewust een tijdbom in je hart. Je verteldt dingen niet aan je partner, dikwijls vergeet je die dingen na een tijdje wel maar ze blijven (onbewust) hoe dan ook in je hart zitten en wanneer de berg opgekropte gevoelens en/of gedachten te groot wordt ontploft de bom ...
Ik herhaal het nogmaals, meestal is vertrouwen het succes tot een goede relatie! Jaloezie is de taal van de duivel, het spreekt een vloek uit over elke relatie! Jaloezie is een mengeling van onwetendheid en diepe liefde, het brengt immens grote problemen mee in een relatie! Het leidt tot grote ruzies, mishandeling, groot onbegrip, immens verdriet, associaal gedrag, diepgaande haat en zelfs zelfmoord! Het kan heel ver gaan. Jaloezie is enkel terecht wanneer je weet dat het 100% terecht is, niet omdat je het 100% denkt, want denken is als dromen, je voegt er (al dan niet onbewust) altijd een schepje meer of minder bij...! Maar de realiteit is ingewikkeld, soms heel anders dan je verwacht! Jaloezie, kan je daar iets tegen doen of niet? Jaloezie wordt heel dikwijls gecreëerd door voorgaande relaties, iemand die ooit bedrogen/belogen is geweest of iemand die in een milieu leeft waarin veel bedrogen en gelogen wordt heeft de grootste kans om een jaloerse persoon te worden in zijn/haar volgende relatie(s)! Toch smeken mensen er echt om om niet jaloers te zijn want het is een immens vervelend gevoel. Het "jaloerse gevoel" beïnvloedt al je doen en laten! Je maakt je constant (al dan niet terecht) zorgen, je vraagt je af wat je partner doet en je denkt aan niks anders meer. Maar hoe kun je nu vertrouwen scheppen? Iemand die een relatie start met een persoon moet vol zelfvertrouwen zitten! Hij/Zij moet er gewoon vanuit gaan dat zij/hij de ware is (ook al is dit niet zo) en hem/haar NOOIT zal bedriegen/beliegen! Als je dit hebt, dan ben je goed gestart! Dan moet je jezelf leren kennen en kunnen begrijpen! Je moet steeds eerlijk zijn tegenover je partner en dus ook tegenover jezelf, want als je weet dat JIJ kan liegen, dan weet je ook dat HIJ/ZIJ dat kan! Als je vertrouwen wilt, moet je eerst gaan kijken bij jezelf, want gebrek aan vertrouwen ligt veelal te wijten aan jezelf! Wanneer je een relatie hebt, en je praat met een ander persoon, voel je ook dat er totaal niks aan de hand is en dat het puur vriendschappelijk is! Als je dit door hebt, moet je eens heel ernstig nadenken! Als 2 personen dolverliefd zijn op elkaar en men weet dat van elkaar, dan denk je exact hetzelfde als de ander en is er TOTAAL NIKS aan de hand!
Geef je geliefde een microfoon en laat ze dan zijn/haar gang gaan, luister dan al haar/zijn gesprekken af met andere personen en geloof me, de schaamte zal diep zitten ...! Ga er daarom altijd vanuit dat je geliefde zich gedraagt...!
In een relatie neem je ofwel alles ofwel helemaal niks, niet een beetje alles en een beetje niks! Je houdt van die persoon of je houdt er niet van, niet voor de helft, dat kan niet! Je kan wel weinig of veel van iemand houden, maar je houdt er tenslotte toch van!
Dr. Jones, 05/01/2003
Persoonlijke problemen
Take life like you got it and fight for it!
De Islam, het christendom, het boeddhisme, het jodendom, het hindoeïsme enzovoort zijn godsdiensten die geloven dat er na dit leven een eeuwig leven in een hemels paradijs is en/of men een nieuw leven krijgt in een ander lichaam! Naar mijn mening zijn dit enkel uitvluchten omdat mensen niet kunnen accepteren dat er na dit leven niks meer is. Dat is te begrijpen, want stel nu dat er een onschuldig persoon door een stom ongeval of door ziekte heel jong sterft dan is dat gewoon niet eerlijk (= het leven), die persoon werd het leven gewoon afgenomen! Zomaar voor niks! De gedachte dat het dan over is is erg beangstigend!
Maar wij Westerlingen mogen zeker niet klagen, we zijn ontzettend verwend en we beseffen niet welk geluk we hebben en juist daarom zijn er zoveel mensen ongelukkig! Wij zouden moeten gelukkig zijn want: We hebben niet alle dagen met vreselijke ziektes te maken, we hebben eten, drinken, we moeten niet alle dagen vluchten voor oorlog, onze families worden niet zomaar afgeslacht, onze kinderen worden ons niet zomaar afgenomen om in oorlog te gaan, we hebben een overvloed aan water, we hebben veel meer dan we eigenlijk nodig hebben (overbodige luxe dus)! Moeten we godverdomme dan niet blij zijn dat we al die miserie niet hebben? Ben je nu niet GELUKKIG dat je dit allemaal niet moet meemaken??? En nog steeds zijn we niet gelukkig, zie naar de resultaten van de vele depressies, zelfmoorden enzovoort! Maar eigenlijk hebben we daar het recht niet toe!
En als we er echt niet aan kunnen doen dan moeten we concluderen dat we het slachtoffer geworden zijn van een verziekte maatschappij!
Liefdesverdriet, financiële problemen, persoonlijke problemen breken ons af en maken ons depressief, maar dit zijn maar kleine probleempjes in vergelijking met wat heel veel mensen in landen van oorlog en armoede moeten doorstaan!
We moeten leren vechten tegen gevoelens en bepaalde emoties! Dat we intelligent zijn heeft zo z'n voordelen maar het heeft ook veel nadelen. Door intelligentie zijn mensen in staat te denken, en dat is een groot probleem. Bij allerhande problemen of gebeurtenissen beginnen we steeds dieper en dieper over die problemen te denken waardoor we ons uiteindelijk zelf nog dieper in de put gooien! Als je dit alles neutraal bekijkt, is het soms gewoon belachelijk! Problemen die je hebt, moet je proberen uit je hoofd zetten! Er heel de tijd aan denken helpt niet, integendeel, het maakt je kapot, het breekt je af en vernietigt je wilskracht! Men moet beseffen dat men 'maar' 1 enkel leven KRIJGT (en dat is een uniek geschenk!!) en dat men die OPTIMAAL moet benutten!! Het leven is 'slechts' een vicieuze cirkel, als individu zijn we maar een microscopisch kleine schakel in de tabel der evolutie!
Hoe slecht je het ook hebt, je moet er het beste van maken, proberen anderen en jezelf gelukkig te maken op welke manier dan ook!! Depressies en dergelijke zijn louter gezien puur tijdverlies, je leven is er veel te kort voor! Mensen die zelfmoord plegen zijn mensen die de strijd verliezen, mensen die willen vluchten uit de realiteit! In plaats van te vechten laat men het hoofd direct hangen met dikwijls zware drankproblemen, drugsproblemen en zelfs zelfmoord tot gevolg! Misschien heb je een lange periode, of zelfs jaren lang tegenslagen, en toch kan je nog gelukkig worden!!! Vraag de mensen maar die zware problemen gehad hebben, met drugs, drank en zelfmoordpogingen tot gevolg en die nu gelukkig zijn, hoe dankbaar ze wel niet zijn dat ze nog leven!! Men zegt steeds: Het leven is hard, inderdaad, ze hebben allemaal gelijk, het leven is soms hard, heel hard zelfs!! Maar moeten we ons daar dan zomaar bij neerleggen?? Ik denk het niet ..
Een mens heeft de capaciteiten om zich te verzetten tegen emoties, maar men moet ze alleen maar leren gebruiken en beseffen dat het kan!! Stel, je bent oud en stervende, dan zullen de mensen praten over je, ze zullen zeggen: Die persoon heeft gans zijn/haar leven gestreden en gevochten ondanks al zijn/haar problemen, hij/zij heeft NOOIT opgegeven! Men zal over je praten, men zal trots op je zijn. Niet om wie je bent, maar om wat je bereikt hebt of om wat je proberen te bereiken hebt! Maar van een persoon die door problemen zelfmoord pleegde, men zal zeggen: Ah ja, die persoon pleegde ooit zelfmoord, hij/zij kon het niet aan, hij/zij gaf de moed op, geen zin meer om te vechten zeker ...! Echt bevredigend klinkt deze boodschap niet vrees ik! Heb je fouten gemaakt en zijn ze onherstelbaar, zet die fouten dan recht door je leven te beteren, zet ze recht op een andere manier! Loop er niet van weg ...
Liefdesverdriet, je geliefde waar je zo zielsveel van houdt laat je in de steek, de liefde is niet (meer) wederzijds en/of de relatie wordt beeindigd. Dit is het einde van mijn wereld zeggen ze dan! Mensen moeten leren begrijpen dat men ook gelukkig kan zijn zonder die geliefde. Die geliefde is slechts een extraatje, maar stel dat je die persoon nooit had ontmoet, was je dan zo ongelukkig en was je leven dan zo zinloos??? Ik dacht het niet! Liefde creëert slechts een schijnbaar betere wereld, maar daarom is het nog niet een betere wereld!
Voor de ongelovigen, liefde kan MEER slecht doen dan het goed doet! Liefde maakt blind. Maar dat doet het dan ook echt! Bij een nederlaag moet men zich er leren bij neerleggen en zich op een andere manier herpakken. Want hoe meer je aan die persoon en/of die nederlaag blijft denken, hoe dieper in de put je valt, je verliest alle levenslust! Je mag niet bij de pakken blijven zitten!! Je mag je leven niet door die nederlaag en/of persoon laten beïnvloeden, op geen enkele manier!
Een geliefde verliezen is een goed gevoel verliezen, maar je verliest er jezelf, je carrière, je familie, je vrienden niet mee!! Alles blijft hetzelfde, kop op dus vooruitblikken, want achteruitblikken remt je af, je blijft stilstaan en belemmert je door te gaan! Je mag enkel even terugblikken om uit je fouten te leren maar niet om aan die fouten kapot te gaan!
Het leven is zoal te kort, grijp elke kans die je maar kan nemen, want morgen is het te laat!
Als je nu problemen hebt, moet je ze proberen opzij te leggen en als je door ouderdom op sterven ligt, mag je er zoveel over piekeren als je wilt, tot je er desnoods bij doodvalt maar NU heb je daar geen tijd voor mensen!! Je hebt nog een leven te gaan!
Dr. Jones, 13/01/03
